پس از اجرای موفقیت آمیز توافق موسوم به برجام توسط دولت یازدهم حالا به مرحله ای جدید در سپهر بین المللی  جمهوری اسلامی ایران گام نهاده ایم که صاحب نظران و دلسوزان و دغدغه مندان ایران اسلامی را به کمک می طلبد تا با دوران پسا برجام همگام شویم وحداکثر استفاده را از فرصت به دست آمده ببریم.

این مقال که ناظر به بعضی ازعناصر فرهنگی این اتفاق بزرگ در سی و هشتین سالگرد انقلاب اسلامی است آسیب شناسی موجزی را نسبت به فضای آینده تحولات مورد رصد قرار می دهد.

سخن را ابتدا با بعضی از اخباری که ممکن است کمتر به چشم بخورد و شاید از سایر اخبار مهم تر باشد شروع می کنم:

·        اعلام شروط جدید همکاری خودروسازان با خارجی‌ها توسط وزیر؛ قراردادهای جدید در راه است.

·        قائم مقام سازمان فناوری اطلاعات: آمازون به جای افتتاح نمایندگی به ایرانیان سرویس دهد.

·        آئودی به دنبال ورود مستقیم به ایران

·        سه خانواده مشهور ایرانی به دنبال همکاری با فولکس

·        و خرید هواپیما و حواشی آن

این اخبار ممکن است از شروع دوران جدیدی در حوزه ی فناوری ها و رفاه و صنعتی شدن ایران که همه ی این نکات را نویسنده امری ممدوح می داند منجر شود اما اگر این رخدادها با سیاست گذاری صحیح و بجای مسوولین همراه نشود چه اتفاقی می افتد؟

یکی از اهداف انقلاب اسلامی در بیان بنیان گذار خود از بین رفتن  طبقات اقتصادی که ایشان ازمرفهین بی درد نام می برد و انقلاب اسلامی ایران را ملجا و ملاذی برای تمامی مستضعفین عالم قرار می دهد و یا در فرهنگ قرآنی- اسلامی ما تجملات و زخارف دنیایی به شدت نهی شده و تمامی تمتعات انسانی را در ساحت نیاز انسان تعریف می کند.

حال که روابط ما با دنیای خارج بهترشده است و با تمدن غرب رفت و آمد ها بیشتر می شود و ایران هراسی و اسلام هراسی کم کم از بین می رود و به تبع آنها احتمالا سفرهای کشورهای خارجی نیز به ایران بیشتر شده تا از کشورچهارفصل مان دیدن کنند(احتمالا تیتر خبری  چند وقت آینده باشد!)اگر ما این رابطه ای کنترل نشده ای داشته باشیم درست است که آغاز کننده بودیم اما دیگر پایان کار دست ما نیست چرا که:

·        ورود تکنولو‍ژی های روز دنیا جامعه رابه شدت متاثر از خود می کند و ایجاد وابستگی روحی و تکنیکی را برای مصرف کنندگانش به همراه دارد.

·        سرمایه گذاری های خارجی توقف پذیر نیست در غیر این صورت بار حقوقی خود را دارد.

·        جامعه به کالاهای جدید انس گرفته و سرمایه ها در آن سمت تجمیع می شود(با توجه به اینکه سرمایه های سرگردان در جامعه ما زیاد است شاید این مسئله شدت بیشتری داشته باشد)

·        فرهنگ جدیدی که کالاها با خود آورده اند باعث ترکیب و تغییر جدی فرهنگ عامه مردم می شود.

·        اگر شرایط کنترل نشود و اخباری از قبیل اخباری که از نظر خواننده گذشت تکرار شود در جامعه ما ثروت مند ثروت مندتر و فقیر فقیرتر می شود و دیگر نه چرخ سانتریفیوژ می چرخد نه چرخ زندگی مردم(البته منظور عموم مردم بود که به رییس جمهور برای رونق اقتصادی رای دادند)

·        و اخبار و تحلیل هایی ازین سنخ که شاید ممل به نظر برسد........

در مجموع شرایط به وجود آمده کمی اتفاقی و کمی بدون آمادگی به نظر می رسد امید است که مسوولین حداقل به جنبه های اقتصادی و سیاسی قضیه برجام و نقش موثر کالاهایی تولیدی در فرهنگ مردم ایران توجه جدی داشته باشند.

اگر ما نتوانیم با هزینه ای که نسبت به این توافق پرداخته ایم یعنی از دست رفتن ساختارهای زیربنایی انرژی هسته ای که در عمل اتفاق افتاده در یک طرف و در طرف دیگر فضایی که در عرصه بین الملل به دست آورده ایم مشکل اصلی خود یعنی استقلال همه جانبه ی اقتصادی و بی نیازی از نفت و ترویج و بازنمایی چهره ای دقیق از ام القری جهان اسلام ایران اسلامی در تمام عالم داشته باشیم قطعا بازی مان برد –باخت بوده....و برد بردی دیگر درکار نیست.......

به امید بازی برد-باخت!(هیچ گاه جبهه ی حق و باطل مساوی نمی کنند مگر اینکه از باطل بودن او چشم بپوشیم!!)

(با کمک از زومیت و نظریه های چپ!)