فرمود: ((لا ینتشر الهدی الا من حیث انتشر الضلال)) اگر طرف با یک فیلم سینمایی یا سریال یا یک برنامه تلویزیونی فضای ذهنی‌اش عوض شد شما با یک سخنرانی نمی‌توانی عوضش کنید و از این‌جهت اگر حالا می‌خواهید کار رسانه‌ای کنید باید با این پیش‌فرض باشد. در دنیای امروز به جای جنگ و لشکرکشی و خونریزی، به جای اینکه بیایند پدر و مادرمان را بکشند و کینه دشمن تا قیام قیامت در دلمان باشد می‌آیند خودمان را اسیر می‌کنند و ما نه تنها ناراحت نمی‌شویم، بلکه افساری را هم که گردنمان انداخته‌اند می‌بوسیم. این یعنی کار رسانه‌ای. یعنی طرف کاری می‌کند که شما بدون اینکه بفهمی از یک رنگی خوشتان می‌آید، بدون اینکه بفهمی از جایی خوشت می آید یا چیزهایی را دوست می داری، این می شود کار رسانه ای. اگر می خواهیم کار رسانه ای کنیم باید آداب و رسوم و قواعدش را یاد بگیریم و این هم به راحتی امکان پذیر نیست.
بارها دوستان از من پرسیده‌اند که می‌خواهیم کار رسانه‌ای کنیم چکار کنیم، من یک کلمه می‌گویم، می‌گویم خودتان را جای مخاطب بگذارید. می‌خواهید نشریه دانشجویی کار کنید یا سخنرانی بکنید؟ خودتان را بگذارید جای کسی که در مقابل شما نشسته است. آیا شما خودت حاضری برای این نشریه پانصدتومان، هزارتومان بدهی نشریه را بگیری یا خیر. با این نگاه از امروز فیلمی را که می‌بینید، اخباری را که می‌بینید، روزنامه‌ای را که می‌بینید آنالیزش کنید و ببینید که اگر خودتان بودید چگونه این‌کار را انجام می‌دادید. اگر زبان مخاطب را یاد گرفتید آن‌وقت هر کجای دنیا می‌توانید روی مخاطب تاثیر بگذارید.
سخنرانی محمدرضا زائری در دانشگاه شهید مدنی آذربایجان با موضوع «الزامات رسانه و نبرد نرم» از وبلاگ « شهروند درجه دو »
برای دیدن متن کامل و پرشور اقای زایری به اینجا رجوع کنید.من لذت بردم برای ادمایی مثل من تنبل خوبه!!
